‘Pastel, ja, kleuren, en als De Kuyper daarover begint, heeft hij de belangstelling van Broucke vast. In de Sebastiaansstraat aan Sporting Bowling wil De Kuyper even naar binnen met ons. In de traphal van de entree wijst hij de kleur van de rad
Ik hoop dat u evenveel aan mij denkt als ik aan u. De gedachte van
vriendschap heeft grote kracht. Ik hoop dat mijn gedachte u helpt.
Joseph Roth, in een brief aan Stefan Zweig
‘Na de wijn drinken we zwarte koffie. Broucke, Dewulf en ik nemen daarvoor alle tijd. Af en toe gaat een van ons door het raam naar buiten kijken. Te vroeg, het is nog te vroeg. ‘Hoe laat verliet Spilliaert het huis?’ vraag ik een beetje bescha
‘Ooit was Proust in Oostende als klein ventje, samen met zijn grootvader. Proust noemde deze stad het eindpunt waar je terechtkomt als je altijd maar verder de kustlijn volgt. Oostende was voor hem ‘een strand, verlaten van de rest van de werel
‘Permeke. De gelukkige kunstenaar. Ik hou ervan hoe de schilder dik en gezond op oude artiestenfoto’s poseert in kabeltrui, een sigarettenstompje in de mondhoek, met een zonet gevangen vis in zijn handen. Hij was een boer met een hoed.’
Uit k
‘Hier ergens werd Gaston Eysselinck begraven, maar zijn graf is al geruimd. Alsof men zich voor hem schaamde. Zijn vriendin ligt er nog. Zijn twee laatste levensmaanden kostte het de architect: een kleine grafsteen maken voor zijn geliefde. De
Ze spreken af in Oostendse hotels, flaneren urenlang op de dijk, en gaan in achterafstraatjes en oude huizen op zoek naar sporen van mensen die ofwel in Oostende woonden, of er aanspoelden. Van Ensor tot Claus, van Snoek tot Proust. In de podc
‘‘Daar zat hij ’s winters in de kou te schrijven,’ zegt Yanty.
‘Mijn vader had een dikke deken om zijn bovenlijf geslagen, want hierboven is geen verwarming. Op een keer kwam ik op de kamer en zag mijn vader snikkend voor het venster zitten.
Een zwemmer is een ruiter
Zwemmen is losbandig slapen in spartelend water,
is liefhebben met elke nog bruikbare porie,
is eindeloos vrij zijn en inwendig zegevieren.
En zwemmen is de eenzaamheid betasten met vingers,
is met armen en be
'Een reusachtig, onverwarmd en leeg hotel', schreef Claus over Hôtel de Londres in Oostende. Vaak was hij er de enige klant. Hij leefde er sober, zelfs armoedig, maar soms werd hij getrakteerd door eigenaar Roger Hermans op oesters en champagne
'Broucke begint weer over zijn schedels, zijn obessie. Dat Ensor als kind in de duinen groef en plots op menselijke beenderen stootte. Broucke vermoedt in Oostende een geheim ossuarium, een onbekend ondergronds reservoir.’ (Uit Kamer in Oostend
'Broucke begint weer over zijn schedels, zijn obessie. Dat Ensor als kind in de duinen groef en plots op menselijke beenderen stootte. Broucke vermoedt in Oostende een geheim ossuarium, een onbekend ondergronds reservoir.’ (Uit Kamer in Oostend